W tytule nie chodzi o to, że rodzi pani prokurator albo przesłuchiwany świadek, choć i to może się zdarzyć. Chodzi o sytuację, kiedy błędy popełnione przy porodzie są tego kalibru, że sprawa trafia do prokuratury.
Działalność powołanych niedawno spec-jednostek prokuratury do zajmowania się błędami medycznymi nabiera tempa. Miałam obawy, jak z tym będzie, pisałam o tym między innymi tutaj: „Nowa jakość postępowania przygotowawczego w sprawie błędów medycznych”. W międzyczasie prokuratorzy się szkolili, a dodatkowo wydane zostały „prokuratorskie” wytyczne, m.in. jak te opisane w poście „Lepsi i gorsi – segregacja ofiar błędów lekarskich„.
Teraz wpadł mi w ręce kolejny oficjalny materiał adresowany do prokuratorów zajmujących się „sprawami o przestępstwa narażenia na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu przez lekarza będącego gwarantem bezpieczeństwa osoby zagrożonej”.
Pismo z dnia 7 lipca 2016 r. pochodzi z Prokuratury Krajowej i stanowi całkiem ciekawy „bryk” – spis przepisów i zasad postępowania dla prokuratorów z działów błędów medycznych.
Wskazano w nim między innymi, że w sprawach, gdzie skutkiem błędu jest śmierć pacjenta, ma być zarządzana sekcja zwłok (o ile to możliwe), że prokurator ma zabezpieczać oryginalną dokumentację medyczną wraz z zapisami badań obrazowych (a nie tylko ich opisami), że wstępna analiza dokumentacji medycznej nie wymaga wiadomości specjalnych – co rodzi nadzieję, że prokuratorzy rzadziej będą ślepo polegali – co się zdarzało – na kontuzjach opinii biegłych, a sami dokonają logicznej interpretacji zgromadzonego materiału dowodowego. Jedna wskazówka budzi mój niepokój, a mianowicie:
„Można również rozważyć zwrócenie się o pomoc do Okręgowych Rad Lekarskich oraz Naczelnej Izby Lekarskiej we wskazaniu biegłego określonej specjalności, a także wskazania konsultanta celem właściwego określenia przedmiotu opinii i jej zakresu, w sytuacji wystąpienia trudności z uzyskaniem przez prokuraturę specjalistycznej opinii medycznej.”
A dlaczego prokurator nie miałby pytać Rzecznika Praw Pacjenta o wskazanie biegłych z jego listy? Czyżby był zarzut, że tacy biegli nie byliby obiektywni? To dlaczego zakłada się obiektywizm biegłych z listy Okręgowych Izb Lekarskich? Trochę się chyba autor „Wytycznych” rozpędził z takimi zaleceniami… Jak widać, lobby lekarskie nie próżnuje, o czym można przeczytać między innymi w na portalu rynekzdrowia.pl
Najbardziej istotny jest jednak fakt, że w lipcowym piśmie Prokuratury Krajowej kładzie się duży nacisk na konieczność wnikliwego wyjaśniania spraw związanych z przebiegiem porodu.
W piśmie podano m.in.:
„Przedmiotem ochrony przewidzianej w art. 160 k.k. jest życie i zdrowie człowieka od rozpoczęcia porodu (wystąpienie skurczów macicy, dających postęp porodu), a w przypadku operacyjnego zabiegu cięcia cesarskiego kończącego ciążę (na żądanie kobiety ciężarnej) – od podjęcia pierwszej czynności medycznej bezpośrednio zmierzającej do przeprowadzenia tego zabiegu[i] , natomiast z chwilą zaistnienia medycznych wskazań do niezwłocznego zakończenia ciąży cesarskim cięciem od zaistnienia medycznych przesłanek takiej konieczności (od chwili wystąpienia zagrożenia płodu) pod warunkiem zdolności płodu do życia poza organizmem kobiety ciężarnej [ii] .
Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 25 listopada 2009r., sygn.. akt V KK 150/09, orzekł, iż konieczność medyczną przeprowadzenia zabiegu cięcia cesarskiego lub innego alternatywnego zakończenia ciąży, od której zaistnienia przysługuje dziecku nienarodzonemu ochrona prawnokarna z art. 160 k.k., należy rozumieć nie tylko jako obiektywną (potwierdzoną medyczną, kategoryczną diagnozą) konieczność przeprowadzenia takiego alternatywnego zakończenia ciąży i związane z tym wskazania lekarskie niezbędnych do ustalenia tej okoliczności medycznych działań.
Z chwilą zaniechania przez lekarza, mimo uzyskanego od matki dziecka wywiadu o wskazaniach medycznych do przeprowadzenia u niej zabiegu cesarskiego cięcia, uwiarygodnionego stosowną dokumentacją lekarską, podjęcia wobec niej stosownych działań lekarskich, które dopiero pozwoliłyby kategorycznie ocenić jej ówczesny stan, z punktu widzenia konieczności rzeczywistej medycznej niezbędności przeprowadzenia takiego zabiegu, poczęte mające się urodzić dziecko korzysta z prawnokarnej ochrony przewidzianej w art. 160 k.k.”.
Życie pokazuje, że „nowe prokuratury” wzięły się ostro do pracy, wznawiane są dawno umorzone śledztwa, a i nowo wszczynane toczą się jakby szybciej. Poczekajmy na konkretne efekty, ale już dziś można powiedzieć, że prawa poszkodowanych pacjentów, a szczególnie dzieci w trakcie porodu, na pewno na tym nie ucierpią.
***
W treści – za cytowanym pismem Prokuratury – powołałam nastepujące wyroki:
[i] Uchwała SN z 26.10.2006r., KZP 18/6 LEX, postanowienie SN z 30.11.2008 r., I KZP 13/08; wyrok SA Wrocław z 15.10.2008r., II AKa 223/08.
[ii] Wyrok SN z 27.09.2010r., V KK 34/10, OSNKW 2010/12/105; post. SN z 25.11.2009r., V KK 150/9 LEX
{ 1 komentarz… przeczytaj go poniżej albo dodaj swój }
Pani mecenas w naszym przypadku a chodzi o trzy szpitale wszystkie postępowania na podstawie opinii biegłych zostały umorzone. W jednym przypadku w którym się odwołałem sąd podjął decyzję o uchyleniu zaskarżonej decyzji wytykając błędy prokuraturze. W niosłem o zmianę właściwości prokuratura stwierdziła że sąd się pomylił i sprawę ponownie umorzono. W stosunku do drugiej prokuratury która prowadziła postępowanie złożyłem skargę do generalnej. Generalna przekazała Okręgowej. Po analizie przez Prokuratora z tejże Prokuratury ,dostałem przed tygodniem odpowiedz że i w tym przypadku wystąpiły błędy w prowadzonym postępowaniu jak i opinii ZMS .Co do trzeciej prokuratury postępowanie wyjaśniające trwa, a już nie oficjalnie się dowiedziałem że prokurator nie powiadomił nas jak również upoważnionego prawnika o zakończeniu postępowania, które zostało zakończone około półtora roku temu.